W swoim podejściu do grafiki kieruję się fascynacją nadrzeczywistością. Zgodnie z zaleceniami Andre Bretona, w trakcie pracy nad cyklem starałam się zamienić w aparat rejestrujący impulsy z równoległej rzeczywistości, niedostępnej zmysłom. Poddawałam się czystemu automatyzmowi psychicznemu. Podświadomość dyktowała mi zawartość i treść, ujętych w mniej lub bardziej abstrakcyjne kompozycje, pejzaży. Odrzuciłam przymus multiplikacji. Każda praca jest jedną jedyną odbitką autorską. Muszę jednak wyznać, że w swojej postawie nie byłam do końca ortodoksyjna, gdyż nigdy w pełni nie utraciłam kontroli, zapewne też nie byłam w stanie całkowicie wyłączyć umysłu czy uwolnić się od własnych upodobań albo „znajomości reguł”. Przeciwnie, to warsztat zawsze wyznaczał kierunek mojego działania. Ukazanie piękna i czystości techniki litografii były dla mnie najistotniejszym wyzwaniem. Dlatego stanowczo podkreślam, że poruszam się w obszarach grafiki warsztatowej, nie zaś monotypii czy jakiejś „techniki własnej”.
Beata Kołakowska, artysta grafik
Urodzona 16 kwietnia 1978 roku w Olsztynie. Absolwentka kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim (2003). Od 2009 roku pracownik Katedry Architektury Krajobrazu (UWM). Stopień doktora sztuki uzyskała na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2016). Jest autorką i współorganizatorką kilkunastu wystaw krajowych i zagranicznych.
Komentarze